جز ناامیدی و افسردگی هیچ بن بستی در زندگی آدمی نیست

پَرچمی دیدَم به دستِ پَهلوانی بی بَدیل
قامتِ پَرچم بلند و صاحبِ پَرچم جَمیل
لَعلِ لَبهایش مُکَرَّم تَر زِ آبِ سَلسَبیل
پَنجه اَژدر افکَن و قامَت طَویل
گُفتمش مولا که هَستی … ؟
گُفت فَخرِ جِبرِئيل
گُفتمش نامَت بِگو … ؟
دَرمانده ام اَجرت جَزیل …
گُفت عَبّٰاسَم سِپَهسالار ، سُلطانِ جَلیل
گُفتم ای بابُ الْحَوائِج دَردمَندم الْدَخیل
گفت دَرمانت برو از خواهرم زِینب بگیر … .
یا زینب س